Terwijl de zon voorzichtig een lichtbundel door de gebrandschilderde ramen naar het midden van de kerk projecteert, komt op de tonen van een prachtige evergreen de bruid naar binnen. Hartverwarmend wit met een stralende glimlach, geflankeerd door haar trotse vader. Vooraan staat de bruidegom in een kostuum dat hem wat onwenning staat, maar even blij en vol verwachting kijkend naar zijn aanschrijdende bruid.
Jan en Mira, twee overgelukkige mensen zo het schijnt, te midden van een kring betrokken familieleden en vrienden. Dit huwelijk kan bijna niet mis gaan. En toch, gaat het hen lukken? Jan heeft al diverse langdurige relaties achter de rug en Mira, een stuk jonger, heeft een zeer problematisch jeugd gehad. Haar moeder is vroeg gestorven en ze had niet zo’n beste relatie met haar stiefmoeder. Jan heeft een sterk opvliegend karakter dat regelmatig voor de nodige conflicten zorgt in hun relatie. Mira vlucht gemakkelijk weg in eetverslaving als ze het moeilijk heeft. Welke zekerheid hebben deze twee mensen dat hun huwelijk een duurzame band voor het leven wordt? Welke stevige basis kunnen ze vormen voor een gezin met kinderen? Welke kracht hebben ze in zichzelf en in hun relatie om problemen van binnen en buiten aan te kunnen? Welke gemeenschappelijkheid gaat hen boven alle verschillen doen uittillen?
Chaotische relaties (1)
Onze relaties zien er al even chaotisch en onzeker uit als de maatschappij om ons heen.
Wat vandaag telt is wat je voelt en wel op dit moment. Voordat mensen een duurzame band met een partner aangaan hebben ze al heel wat geëxperimenteerd en heel wat relaties gekend. Het kan zijn dat ze inmiddels gegroeid zijn en heel wat hebben geleerd uit hun vroegere ervaringen om zich nu definitief te kunnen binden. Maar het kan evengoed zijn dat overgave en hechting voorlopige begrippen blijven en men ondanks de goede voornemens er niet in slaagt om een stevig fundament voor trouw – in voor en tegenspoed, in ziekte en gezondheid, totdat de dood ons scheidt – neer te leggen.
Maar zelfs als dit wel het geval is, zijn relaties vandaag sterk genoeg om de problemen die men op de levensweg ontmoet aan te kunnen? Is men zodanig gegroeid in volwassenheid dat men bij problemen de vluchtwegen opgeeft en zich samen wijdt aan het oplossen hiervan? Is men wilskrachtig genoeg om de feiten onder ogen te zien en niet op zoek te gaan naar fijne gevoelens die hen ervan afleiden?
Chaotische relaties (2)
Niet alleen de liefdesrelaties zelf zijn vaak chaotisch, ook het relatieveld waarbinnen we ons bevinden is dat. Familieleden die in conflict leven, gescheiden ouders, broers of zussen of ex-partners die nog deel blijven uitmaken van ons relatienetwerk, dit alles kan tot hevige spanningen leiden. We beseffen allemaal dat we een stevig netwerk van mensen nodig hebben. Mensen die ons graag zien, mensen die ons ook als koppel waarderen en vertrouwen in ons hebben. Mensen waar we op terug kunnen vallen bij problemen. Een netwerk van mensen die dezelfde waarden delen en waarin we steun kunnen hebben door naar elkaars ervaringen te luisteren. Helaas zijn deze netwerken sterk in beweging en zijn de waarden en normen lang niet meer zo gemeenschappelijk als vroeger.
Hoe kunnen we dan een bepaalde essentiële zekerheid hebben die ons richting geeft in het leven? Hoe kunnen we een zekerheid beleven die boven alle onzekerheden staat? Een zekerheid die het ons mogelijk maakt om ook gelukkig te zijn bij tegenwind en als de omstandigheden ons niet meezitten. Een zekerheid die blijft waar vrienden je in de steek laten en als mensen je niet meer begrijpen. Ik wil een viertal vragen meegeven die ons hierin kunnen helpen. Vragen die nog geen antwoord geven, maar je helpen om het antwoord te vinden. Vragen die jou zelf op weg zetten.
Wat is het doel van je leven?
Veronderstel dat de reden waarom jij geboren bent van een heel bijzondere aard is. Dat er Iemand is die jou gewild en bedoeld heeft om op deze aarde een speciale missie te vervullen. Een taak die alleen jij hebt gekregen en ook alleen jij kunt vervullen. Wat zou dat dan voor jou betekenen? Zou dat je gelukkig maken, hoop geven, energie? En veronderstel dat je reeds een tipje van de sluier hebt opgelicht en een klein beetje het idee hebt in welke richting deze missie gaat. Geeft dat jou dan kracht en een andere kijk op de wereld om je heen?
Waarom deze partner?
Als je nu eens ging geloven dat de partner die je hebt door God aan jou is gegeven . Niet in de eerste plaats om jou gelukkig te maken en al jouw verlangens te vervullen, maar wel om het beste in jou naar boven te halen. Iemand die er is om je te helpen het beste van je levensmissie te maken.
Een partner die ervoor waakt dat je lui en gemakzuchtig wordt en je het leven te relaxed over je heen laat komen, maar je opscherpt en wakker houdt. Als je dit zou geloven, zou je dan niet anders met je partner omgaan? Meer dankbaar zijn voor haar/zijn kwaliteiten? Meer mogelijkheden zien voor jullie relatie?
Zou er een plan zijn?
Veronderstel dat dit leven geen toeval is maar dat er een grote Regisseur is, Iemand die deze wereld in zijn handen heeft en door alles heen zijn best doet om alles tot een doel te laten lopen. Dat de toekomst dus niet geheel onzeker is en dat deze planeet niet tot ondergang gedoemd is maar een toekomst heeft. Veronderstel? Zou je dan anders in het leven staan, met meer vertrouwen, met meer hoop? Zou je dan ook niet meer zekerheid hebben voor het geluk en de toekomst van je kinderen? Zou je dan bij problemen niet minder de behoefte hebben om weg te vluchten maar de pijn onder ogen durven te zien omdat je weet dat alles eens goed komt?
Veronderstel dat je geliefd bent
Veronderstel dat je niet alleen bedoeld bent om een missie te vervullen en je daarbij hulp krijgt door middel van je partner. Veronderstel dat de wereld om ons heen niet zo onzeker is omdat er een plan is en Iemand dat plan uitvoert. Maar veronderstel nu ook eens dat die Persoon schandalig veel van jou houdt, dat deze Schepper jou bijzonder vindt, op je gesteld is en soms om je lacht en soms met je mee huilt? Zou dat niet geweldig zijn? Zou dat je leven niet veranderen? Zou dat geen andere kijk geven op je relaties? Kan dit je niet helpen om meer geduld te hebben met de mensen om je heen en gemakkelijker te vergeven? Zou dat je niet helpen om meer aan te durven, meer te dromen over de toekomst en zo je leven een nieuwe zin geven.
Maar veronderstel dat deze Schepper niet alleen ongelooflijk veel van je houdt, maar zelfs een permanente relatie met je wilt, persoonlijk contact, tijd in jou wil investeren, jou wil betrekken bij zijn plannen. Zou dat dan geen kick geven en je in een keer bevrijden van al je minderwaardigheidsgevoelens?
Gerrit Houtman